قربانی زندگی

 چرا ما اینقدر مینالیم چرا میخوایم هی نقش قربانی رو بازی کنیم چرا میخوایم دل نزدیکانمون رو خون کنیم چرا به جای اینکه وضع رو بهتر از اونکه هست نشون ندیم یا لااقل در همون حدی که هست یا بهتر نشون ندیم که اونا رو کمی خوشحالتر کنیم آره ما هی عادت کردیم نقش قربانی رو ایفا کنیم و از آزار دادن نزدیکان لذت میبریم ولی نمیدونیم که طبیعت در ازای این عمل ناجوانمردانه واقعا بهت کارت زرد میده اما ما باز بجای اینکه برگردیم به بازی واینبار جوانمردانه بازی کنیم باز میریم تو نقش قربانی وهی داد وهوار که آقا حق مارو خوردن و باز هم گریه وزاری که شرایط بده و من قربانی بودم و باز وضعو بدتر از اونی که هست شاید این بار با سیاه نمایی بیشتر و در نهایت دست داور میره به پشت و آخرش مواجه میشیم با کارت قرمز