شنبه 5/11/ 92
دارم به این فکر میکنم که تا زمان ملاصدرا یه تضادی بین اختیار و آگاهی خداوند بود یعنی خب ببینید خدا میدونه من فردا و روزهای دیگه میخوام چیکار کنم و فقط هم همون کارا رو میکنم و فقط یک راه و راه دومی هم نیست مثلا خدا میدونه من فردا ساعت 10 بیدار میشم و این مجموعه کارهارو انجام میدم پس من هیچ انتخاب دیگه ای ندارم پس اختیار معنی خودشو از دست میده. اما ....