جامعه امن و دیکتاتوری

داستانی خوندم راجع به پسرایی تو سن بچگی و نوجوانی، کلیتش این بود که تو بچگی همه دنبالت هستن مخصوصا اگه تنها باشی یا کمی خوشگل که اگه هم نباشی بهرحال همیشه یه قانون زشت نانوشته  هست که بزرگترا می تونن به کوچکترا زور بگن حتی بهشون به حقوقشون تجاوز کنن اما این کلا تو سن جوانی دیگه وجود نداره البته تو همون نوجوانی هم تو هم دنبال یکی کوچکتر از خودتی اما وقتی راهنمایی سپری میشه و میرسی به دبیرستان دیگه از اون خطر گذشتی و حالا تو به عنوان یه پسر بزرگ بایستی دنبال دخترای مردم باشی اما برای زنان جامعه ما این مورد شاید تا آخر عمر تمومی نداره یعنی نوجوانی، جوانی، میانسالی یعنی تقریبا همیشه مورد آزار جنسی و جسمی و دیداری قرار می گیرن